ISTN - Sa koferom kroz svet

Iako je u Tunisu zvaničan jezik arapski, svi govore francuski a u turističkim mestima
solidno se sluţe i engleskim jer je turizam jedna od najznačajnijih privrednih grana.
Do Tunisa se najlakđe stiţe avionom. Aerodrom Kartagina udaljen je 8 km od glavnog grada Tunisa Tunisa i put do njega je pun intenzivnih boja, od azurnog neba, preko mora u svim moguăim tonovima plave, do belih fasada seoceta Sidu Bu Saida i neverovatnih boja cveăa i rastinja.Sve je u Tunisu u znaku turizma.Nabel je poznat po grnčariji i najlepđim plaţama, a Sus, stari feničanski grad Hadrumet, ima Medinu sa ulicama punim đarenila tradicionalnih nođnji, bljeđtvih izloga zlata, mirisa parfema, koţe i orijentalnih začina. Port el Kantui, sa marinom u kojoj se ljuljuđkaju jahte milionera, prava flota malih čamaca, katamarani, gusarski brofovi zan iznajmljivanje i mini podmornice, najluksuznije je letovaliđte Tunisa. Monastir sa velelepnim mauzolejom Habiba Burgibe i Mahdia, nekadađnja prestonica Fatmida, biseri su ntuniskog turizma.Hamamet, bivđe ribarsko mesto, u kome su boravili i Vinston Čerčil, Antoni Idn, Andre Ţidi i drugi, danas ima novi deo, najmoderniji u Tunisu, gra?en po uzoru na Azurnu obalu.
Sam grad Tunis najviđe je uskladio staro i novo. Do srca grada, Medine i stare zgrade engelske ambasade danas poznatoj po tome đto je u njoj sniman čuveni film Engleski pacijent stiţe se duţ avenije sa modernim trţnim centrima i hotelima od kojih najveăi pripada lancu El Muradi.
Tunis je bezbedna zemlja u kojoj se boravi u odličnim hotelima, kupa u toplom moru, jede zanimljiva hrana sa dosta začina, piju sjajna vina, pravljena po francuskoj recepturi, kupuju raznorazne drangulije i dobre koţne tađne i jakne, noău zabavlja u restoranima sa trbuđnim plesom. Istorija oličena u Kartagini, oseăaj avanture za vreme boravka u Sahari i preplitanje tradicije orijenta sa ostatkom sveta, sastavni su deo Tunisa koji treba doţiveti. Makar jedamput.

Najrazvijeniji turistički i skijaški centri Rumunije smešteni su na Karpatima, planinskom masivu koji je, posle Alpa, drugi po veličini u Evropi. Nalaze se usred Transilvanije, "tihe zemlje tihih ljudi" kako piše na tabli na ulasku u ovu provinciju. Prostiru se duž trideset kilometara duge doline reke Prahove, svi su iznad hiljadu metara nadmorske visine i premreženi su hotelima, dvorcima i skijalištima.
Transilvanija, čije ime dolazi od latinske reči "transilvana" što u bukvalnom prevodu znači "zemlja iza šuma", leži u srcu Rumunije i okružena je Karpatima sa svih strana. Kroz istoriju Transilvaniju su naseljavali Rumuni, Mađari, Nemci (Saksonci), Česi, Jermeni i mnogi drugi, govorili su se brojni jezici i mešale kulture te je ovaj deo zemlje sasvim različit od ostatka. To je pre svega vidljivo u Sinaji, šarmantnom gradiću u kome živi oko petnaest hiljada stanovnika i koji neodoljivo podseća na Švajcarsku. Udaljen je stodvadeset kilometara od Bukurešta i iznikao je na obroncima planine Furnice, na nadmorskoj visini od oko 1000 metara. Pun je drvenih kuća u alpskom stilu, tornjeva, rezbarenih drvenih ramova za prozore i preko dvadeset hotela, među kojima je najstariji "Karaiman" podignut 1880. godine, a najdostojanstveniji "Palas" iz 1912. godine.
Sinaju je u 17. veku, po povratku sa hodočašća manastirima na Sinajskom poluostrvu, osnovao princ Kantakuzen a ime je dobila 1.decembra 1874.godine. Dolaskom na presto prvog kralja Rumunije Karla I Hoencolerna (1866-1914) Sinaja je poprimila sadašnji izgled. 1833. godine on gradi svoju letnju rezidenciju, dvorac Peleš, u kome je danas najatraktivniji muzej u zemlji. Dvorac je delo arhitekata Vilhelma Dodera iz Beča i Johana Šulca iz Lavova. Karl Liman daje dvorcu sjaj renesanse i ekstravaganciju bavarskih dvoraca kralja Ludviga. Peleš ima 160 soba u kojima su se, osim Karla I, odmarali i kralj Ferdinand i kraljica Marija. Nešto kasnije i nešto malo dalje, Karl I gradi i manji dvorac Pelišor koji je, za vreme svoje vladavine, Čaušesku koristio da ugosti svetske državnike poput Niksona, Kartera, Honekera ili Žiskara d Estena. Zli jezici kažu da su ta gostovanja trajala od 1971. do 1975. godine kada je Čaušesku saznao da u drvenariji dvorca živi buba koja može da bude opasna po život i odustao od daljih dolazaka
Do skijališta Sinaje na 1.400 i na 2.000 metara nadmorske visine voze gondole koje na svakih pola sata kreću iz centra grada. Nakon šest minuta vožnje stiže se do prostrane visoravni sa koje, u letnjem periodu, kreću planinarske ture u Karpate, dok se u zimskom perodu, sve do aprila, skija stazama različite težine. Iz gondole se pruža pogled na guste šume koje ostaju u podnožju zaklanjajući brojne prodavnice, kafiće i taverne, među kojima i "Tavernu Surbului" ili u prevodu "Srpsku tavernu" koja nudi takve srpske specijalitete da Rumuni iz čitave zemlje, a naročito iz Bukurešta, nedeljama čekaju na red za slobodno mesto. Najviše se traže čorbast pasulj, turšija i pljeskavice.
Od Sinaje, uz reku Prahovu, put vodi dalje ka dubini Transilvanije. Na obroncima planine Tempe, na 650 metara nadmorske visine, nalazi se Brašov, posle Bukurešta najveći industrijski, univerzitetski, istorijski i turistički centar Rumunije. Glavna atrakcija u njemu je čuvena Crna crkva iz 14. veka sa jedinstvenom freskom Bogorodice u crnom, najveća gotska crkva na putu od Beča do Istambula, koja je dobila ime po ogaravljenim zidovima nakon požara koji su izazvali Austrijanci 1689. godine. Tu su i Gradska kuća iz 18. veka kao i ruševine tvrđave iz koje je Drakula vodio rat sa saksonskim trgovcima oko poreza.
Na četrnaestom kilometru od Brašova počinje turistički raj, najveći zimski centar Rumunije - Poiana Brašov. Na ulazu je raskrsnica sa putokazima i samo treba izabrati željeni pravac. Oko jezera prostiru se hoteli Alpin, Tirol, Miruna, Limor i drugi sa bazenima, fitnes centrima, noćnim klubovima, kockarnicama i sličnim zimskim "čarolijama". Sam centar je na 1.030 metara nadmorske visine ali veliki broj ski-liftova i žičara vodi do 14 staza čija se dužina kreće od 800 do 4.600 metara i koje sve zajedno nude pedesetak kilometara za skijanje. Postoje staze za noćno skijanje i uređaji za pripremu veštačkog snega.
Poiana Brašov je premrežena i kafićima i kafanama sa rumunskim specijalitetima. Kobasice i razne vrste iznutrica, poput džigerice sa ovčijim sirom i pavlakom, kao i veoma začinjena turšija, glavni su specijaliteti. Ne zaostaju ni razne musake, čorbe od krompira ili mladog kukuruza, škembići sa slaninom, pohovana sarma od kelja ili rumunski lonac sa povrćem i mesom. Omiljena poslastica, osim uštipaka sa svim i svačim, je papanaž. To je krofna napunjena džemom i prelivena rastopljenom pavlakom. Jede se i topla i hladna, zavisi od ukusa.
Pivo je dobro a vina su odlična. U Transilvaniji služe laka i sveža bela vina poput leanjke, fetjarska i muskata belog i burgundca sivog.