U organizaciji turističke agencije “Taraturs” iz Bajine Bašte, turistički novinari i turopetarori iz Srbije, BiH, Hrvatske, Slovenije, Crne Gore, Bugarske i Makedonije smešteni u Bajinoj Bašti (u “Zepter hotelima“) plovili su brodom “Grizli 2” jezerom Perućac i prelepim kanjonom reke Drine, obilazili Višegrad, Andrićgrad i most Mehmed-paše Sokolovića, putovali muzejskim vozom “Ćira” od Višegrada do Mokre Gore i Šarganske osmice, posetili Drvengrad i manastire Rača i Dobrun, i priču zaokružili drumom do Nacionalnog parka Tara i pešačenjem do vidikovca “Banjska“, odakle se pruža senzacionalan pogled na jezero Zaovine i branu na Perućcu. I sve to uz izuzetnu ljubaznost domaćina, gastronomske specijalitete kraja i nadaleko čuvene rakije nekadašnje Zemljoradničke zadruge a danas Destilerije BB Klekovača, sa ekskluzivnom prvom degustacijom premijum rakije “Baština 1858”. Goran Glišić, vlasnik i direktor agencije “Taraturs” nam priča :”Ovaj zeleni program se priprema veće 10 godina, ali zbog raznih administrativnih barijera sada se prvi put i ostvaruje. Da bi se tura realizovala, i da bi cena bila prihvatljiva, potrebno je 120 do 150 turista, tako da je program namenjen kako zatvorenim grupama iz celog sveta, tako i domaćim turistima tokom sezone, onima koji borave na Zlatiboru ili na Tari, ili onima koji se opredeljuju za kongrese na ovoj teritoriji baš zbog ovog izleta”.
Rečju i slikom INTERNET SERBIA TRAVEL NEWS prikazuje ovo jedinstveno putešestvije koje je, uz našu apsolutnu preporuku, u potpunosti u skladu sa proročanstvom Mitra Tarabića po kome “Ljudi od zabave putuju serbez odmorišta i uživanjcije”.
MALO DRUMOM A MALO PEŠKE KROZ NACIONALNI PARK TARA
Još nedovoljno istražena, i samim tim najočuvanija srpska planina Tara, sa nacionalnim parkom i u svetu jedinstvenom Pančićevom omorikom, otkrivenom 1875. godine na strmim padinama klisure Belog Rzava, čuvena je po brojnim spomenicima prirode, takoreći živim fosilima. Bogata vodama, najznačajnije je stanište medveda koji, nahranjeni u svojim hranilištima, ne ometaju turiste koji peške stižu do atraktivinog vidikovca Tare “Banjska stena” (na 1062 m.n.v.) sa kojeg se pruža veličanstven pogled na kanjon Drine, H.E.”Bajina Bašta” i bosanske planine. Slikanje je obavezno.
SMEŠTAJ – BAJINA BAŠTA
Bajina Bašta je grad u zapadnoj Srbiji, na desnoj obali reke Drine, ispod prelepe planine Tare, na 40 km od Užica, 66 km od Valjeva i 170 km od Beograda. Jezero Perućac, najkraća i najjača reka Vrelo, čija se voda uliva u Drinu posle tačno 365 m, autentični simbol grada – “Kućica na steni”, blizina manastira Rača, zadužbine kralja Dragutina Nemanjića iz 13. veka, centar prepisivanja i pisanja crkvenih spisa među kojima je i prva kopija Miroslavljevog Jevanđelja, i brojni drugi kulturno-istorijski spomenici, čine Bajinu Baštu turistički atraktivnom destinacijom.
PLOVIDBA BRODOM OD PERUĆCA DO VIŠEGRADA
Jezero Perućac, nastalo puštanjem u pogon agregata H.E.”Bajina Bašta”, i kanjon reke Drine, u narodu poznate kao “Zelenika” zbog nestvarno zelene boje vode, jedan od najdubljih u svetu (na pojedinim mestima i do 1.000m), i litice iz kojih raste drveće prkoseći sili zemljine teže, ostavljaju bez daha. Uz muziku, na plovidbi dugoj 52 km, uživali smo u lepoti prirode, u staništima biljnih i životinjskih vrsta, u ušću reke Žepe u reku Drinu, u prolasku kroz najuži deo kanjona, pored manjih potoka i rečica, kampa Stari Brod i srednjovekovnih utvrđenja.
PEŠKE – KROZ VIŠEGRAD I ANDRIĆGRAD
Na obalama Drine, na istoku Bosne i Hercegovine, prostire se Višegrad čiju najveću atrakciju predstavlja most koji je Mehmed-paša Sokolović podigao 1571. godine, i koji je u svom romanu “Na Drini ćuprija”, za koji je dobio Nobelovu nagradu za književnost, opisao Ivo Andrić. Inspirisan delima i likovima Ive Andrića, režiser Emir Kusturica osmislio Andrićgrad, turistički kompleks otvoren 2014. godine za posetioce. Ovaj “Kamengrad” predstavlja mešavinu epoha i stilova koji su se smenjivali (vizantijski stil, otomanski period, renesansa, klasicizam, savremeni period). Uz glumačko kazivanje tekstova Ive Andrića, kafu sa ratlukom i domaće kolače, boravak na ovoj destinaciji je nezaboravan.
PUTOVANJE VOZOM OD VIŠEGRADA DO MOKRE GORE
Iz Višegrada se do parka prirode Šargan-Mokra Gora vozimo 20 km na sat muzejskim vozom “Ćira”, turističkom prugom uskog koloseka koja je od 1925. do 1974.godine povezivala Beograd sa Sarajevom. Ovde proročanstvo Mitra Tarabića dobija puno “turističko” značenje: “Proćiće podosta godina pa će se ljudi sjetiti gvozdenog puta te će se ispotekare obnoviti ovaj put. Samo njim do Višegrada neće putovati putnici radi potreba i posla, već ljudi od zabave serbez odmorišta i uživanjcije”. Na 12 km od Višegrada, u klisuri reke Rzav, voz pravi pauzu kod manastira Dobrun posvećenom Blagoveštenju, koji su 1343.godine podigli župan Pribil i njegovi sinovi Stefan i Petar.
DRUMOM – DO DRVENGRADA (MEĆAVNIKA)
Na proplanku prekoputa stanice Golubinci, na trasi Šarganske osmice, reditelj Emir Kustruica osmislio je i izgradio etno selo “Drvengrad – Mećavnik”. Tu su brojni objekti:crkva Svetog Save, biblioteka, bioskop sa najsavremenijom slikom i zvukom, apartmani, bazen, teniski teren… Preporučujemo predah uz bozu, kafu, tufahije i urmašice.