220 km jugoistočno od Beograda i 11 km jugozapadno od Zaječara, u blizini magistralnog puta Zaječar-Paraćin, na 160 m nadmorske visine, u dolini donjeg toka Crnog Timoka, ugnjezdila se Gamzigradska banja.

Nadomak Timoka, po kome se ceo ovaj deo Istočne Srbije naziva Timočka Krajina, na prirodnim izvorima termomineralne vode, koje se ubrajaju u zemnoalkalne-hiperterme, čija je temperatura 42oC, još je rimski car Galerije u 3. veku p.n.e. podigao sebi velelepnu palatu. Palata je po njegovoj majci Romuli dobila ime “Felix Romuliana“. Arheološke iskopine “Felix Romuliane“, koja je u julu mesecu 2007. godine stavljena na UNESCO-ovu listu svetske kulturne baštine, nalaze se 4 km od Gamzigradske banje i predstavljaju izuzetnu turističku atrakciju.

Cara Galerija istoričari opisuju kao čoveka koji je patio od rume, te ne čudi izbor lokacije za palatu. Da bi se uverio u njenu lekovitost, 1835. godine u Gamzigradsku banju stiže baron Hederer, saksonski upravitelj rudokopstva i vrši analizu voda. Knjaz Miloš ispitivanje nastavlja i u njegovo vreme lekari počinju u banju da šalju i prve pacijente. 1978. godine izgrađena je i počela sa radom Specijalna bolnica za rehabilitaciju, specijalizovana pre svega za obolenja perifernih krvnih sudova i limfnog sistema.

Gamzigradska banja sa uređenim parkovskim površinama, sportskim terenima i smeštajnim objektima poput Specijalne bolnice “Gamzigradska banja” i hotela “Kastrum”, pogodna je za lečenje, odmor i rekreaciju.
Osim posete lokalitetu “Felix Romuliana“, izleti se prave i do planine Rtanj, Zlotske pećine, okolnih jezera, manastira Suvodol, hidroelektrane “Gamzigrad” i brojnih drugih prirodnih i kulturno-istorijskih atrakcija. Blizina Zaječara, u kome treba posetiti postavku Narodnog muzeja, navratiti u kultnu Hajduk Veljkovu kafanu ili se okupati na novoizgrađenoj gradskoj plaži , čini boravak u Gamzigradskoj banji kompletnim.